TURKIJE EN EU PROBLEEM

De Koerdische kwestie, is een kwestie van een onderdrukt volk, dat de meest elementaire rechten ontzegd is. Bij de oplossing van deze kwestie speelt Turkije een doorslaggevende rol. Daarom is niet alleen de houding van Turkije als toelatingskandidaat, maar ook de houding van de EU van belang. Want ook de EU moet zich geroepen voelen om vast te houden aan haar onmisbare principes op het gebied van democratie, vrijheid van meningsuiting, gelijke rechten en mensenrechten.
Het Koerdische volk kan de bovengenoemde houding niet accepteren. Op deze manier wordt het bestaan van het Koerdische volk ontkend en haar fundamentele nationale rechten samen met de mensenrechten ontzegt. Turkije probeert de EU de al jarenlang bestaande ontkenningspolitiek op te leggen en de EU zwijgt.
Hierdoor handelt de EU tegen haar eigen principes in. Het is bekend dat de Criteria van Kopenhagen, die gebaseerd zijn op de rechten van minderheden, als uitgangspunt dienen voor de uitbreiding van de EU. Heden zijn de bescherming van nationale en culturele minderheden tot internationale maatstaven geworden. Toch is het niet echt realistisch, om de Koerdische kwestie alleen binnen het kader van minderheidsrechten te zien. Want in het Midden Oosten vormen de Koerden na de Arabieren, de Perzen en de Turken in grote de vierde natie. Een houding zoals de huidige zal alleen tot verdieping van het probleem leiden. Als de Koerdische kwestie niet opgelost wordt zal het een negatieve uitwerking hebben op de gehele regio en op de internationale machtsverhoudingen, zoals nu actueel het geval is in de conflicten tussen de Palestijnen en de Israëliërs.

Daarom roepen wij de EU op, hierover bij het opstellen van de toelatingsplannen goed na te denken. Het bij name noemen van de Koerdische kwestie is een basisvoorwaarde voor een democratische oplossing. In het openbaar moet de erkenning van het bestaan van het Koerdische volk door Turkije in het kader van de geldige rechtsnormen geëist worden. Op deze wijze moeten er in Turkije voorwaarden worden gecreëerd voor vrije politieke, maatschappelijke en culturele uitingen van de Koerdische realiteit.
Hiervoor is een duidelijke benoeming in de toelatingsplannen een basisvoorwaarde. Alleen op deze manier zal de ingeslagen koers tot een succes worden. Dit is in het gemeenschappelijk belang van de EU, Turkije en de Koerden. Anders zal niet alleen Turkije maar ook de EU met de Koerdische kwestie geconfronteerd worden. De Koerden hebben met hun houding sinds de top van Helsinki bewezen dat ze klaar zijn voor zo'n proces. Als de EU en Turkije een positieve houding tonen, zijn de Koerden tot verdere stappen bereid.


Kürdistan sorunu, ulusal bir sorundur. Toprak sorunudur. Bagimsizlik sorunudur. „Kürt sorunu“ savunucularinin karsi ciktigi meselede budur. Onlar, Türk egemenlik sisteminin „Devletin ülkesi ve milletiyle b?lünmez bütünlügünün“ resmi yaklasimin savunuculari olduklarindan, Kürdistan sorununu, toprak, bagimsizlik sorunu olmaktan cikarip bireysel haklar düzeyine indirgeyerek, bununda merkezi devlet düzeninde boy verecek demokrasi ile saglanacagi yaklasimlariyla Türk egemenlik sisteminin degirmenine ha bire „kardeslik“, „dostluk“ adina su tasimaktadirlar.